Technolog CAD

Konstruktor CAD pracuje w biurze i w oparciu o specjalistyczne programy komputerowe przygotowuje dokumentację techniczną (rysunki 2D/3D), na podstawie której tworzone będą prototypy danego produktu. Do tej pracy niezbędna jest umiejętność obsługi komputera, z naciskiem na programy projektowo-konstruktorskie takie jak AutoCad czy Solid Works. Zawód ten zastępczo występuje również jako 'Projektant CAD’ lub 'Technolog CAD’.

Jest to zasadniczo stanowisko inżynierskie, często wymagające podstawowej wiedzy technicznej kierunkowej, natomiast jest to praca, w której nie ma konieczności do bycia mobilnym. W dużej mierze jest to praca stacjonarna, która coraz częściej wykonywana jest trybie zdalnym.

Ze względu na charakter pracy jest to zawód dostępny dla osób ze specjalnymi potrzebami i ograniczeniami w mobilności.

Wielu konstruktorów pracuje z domu, świadcząc np. podwykonawcze usługi freelancerskie dla firm, które nie mają możliwości zatrudniania specjalistów CAD w sposób ciągły ze względu na specyfikę swoich usług produkcyjnych.

W pracy tej, jak jednoznacznie oznacza rozszerzenie skrótu CAD, czyli Computer Aided Desing wykorzystuje się zasoby IT do projektowania konstrukcji i modelowania ich przekrojów graficznych. Jak w każdej pracy z komputerem, bardzo przydatna jest zdolność koncentracji uwagi, dobra pamięć, umiejętność logicznego myślenia i twórcze podejście do problemów. Bardzo ważna jest kreatywność, wyobraźnia i pomysłowość. Wskazane są uzdolnienia techniczne, dokładność i cierpliwość. Konieczna jest elastyczność i umiejętność pracy w szybkim tempie. Osoba pracująca na tym stanowisku nie musi spełniać szczególnych wymagań fizycznych i zdrowotnych, ponieważ jego praca nie wiąże się z dużym obciążeniem fizycznym. Powinien jednak odznaczać się sprawnością narządu wzroku oraz zręcznością rąk i palców (obsługa komputera). Ze względu na stały kontakt ze współpracownikami i klientami wskazany jest także stan słuchu umożliwiający swobodną komunikację

Pracę w zawodzie utrudniają zaburzenia znacznego stopnia sprawności kończyn górnych, w szczególności w zakresie zręczności palców i rąk, a także wady i dysfunkcje narządu wzroku, których nie można skorygować szkłami optycznymi lub soczewkami kontaktowymi. Niezbędne jest prawidłowe rozpoznawanie barw, prawidłowe widzenie małych szczegółów pracy wzrokowej oraz dobra koordynacja wzrokowo-ruchowa. Trudności w pracy w zawodzie mogą mieć osoby z niepełnosprawnością słuchu, która nie może być skorygowana aparatem słuchowym w przypadku co najmniej jednego ucha, tak aby możliwa była swobodna komunikacja werbalna w celu współpracy i prowadzenia konsultacji z klientami lub współpracownikami.

Osoby z dysfunkcją kończyn górnych mają możliwość wykonywania zawodu warunkowo, po identyfikacji indywidualnych barier i racjonalnym dostosowaniu technicznych i organizacyjnych warunków środowiska pracy oraz stanowiska pracy. W zawodzie mogą znaleźć zatrudnienie osoby z dysfunkcją kończyn dolnych, pracę bowiem wykonuje się głównie w pozycji siedzącej. Pracować mogą również osoby poruszające się na wózku inwalidzkim. W tym przypadku należy zadbać o odpowiednie dostosowanie obiektu, pomieszczenia i stanowiska pracy.

Osoby z nieznaczną dysfunkcją narządu wzroku mogą wykonywać zawód pod warunkiem skorygowana jej odpowiednimi szkłami optycznymi lub soczewkami kontaktowymi oraz zapewnienia odpowiednich pomocy optycznych. Na tym stanowisku można zatrudnić osoby z takimi dysfunkcjami narządu wzroku, jak nieznaczne zaburzenia rozróżniania barw i ograniczone pole widzenia.

Zawód mogą wykonywać osoby słabosłyszące, pod warunkiem zapewnienia im odpowiednich pomocy technicznych – aparatów słuchowych, które skorygują tę niepełnosprawność w stopniu umożliwiającym komunikację werbalną, oraz pod warunkiem przystosowania środowiska i stanowiska pracy. Osoby głuche i głuchonieme (dotyczy tylko osób posługujących się językiem polskim w piśmie) mogą być również zatrudnione na wybranych stanowiskach pracy, zależnie od indywidualnej sytuacji i rodzaju zleceń. Warunkiem jest właściwa organizacja pracy i przygotowanie środowiska i stanowiska pracy.

Osoby z chorobami psychicznymi mogą pracować w zawodzie pod warunkiem, że praca − poza wyjątkowymi sytuacjami (wyjazdy, sytuacje kryzysowe w firmie) − nie zaburza ich rytmu dnia i nocy i jest zachowana zasada równego traktowania pracowników. Osoby z autyzmem/zespołem Aspergera mogą wykonywać zawód, jeśli obowiązki służbowe nie wymagają zarządzania zespołem ludzi. Konieczne jest jednak zbadanie, czy osoby te nie cierpią na schorzenia układu trawiennego lub immunologicznego, by szkodliwe warunki pracy nie wpływały negatywnie na stan ich zdrowia. W przypadku osób z nadwrażliwością słuchową lub dotykową powinno się unikać tego zawodu.

Osoby cierpiące na padaczkę mogą wykonywać zawód na wybranych stanowiskach pracy pod warunkiem, że napady padaczkowe występują sporadycznie i są sygnalizowane przez aurę, występują głównie wieczorem lub w nocy, nie powodują zbytniego zmęczenia i stosunkowo szybko następuje regeneracja sił po ich wystąpieniu, a przebieg choroby nie prowadzi do charakteropatii padaczkowej. Takie osoby mogą być zatrudnione warunkowo, po racjonalnym ograniczeniu zakresu zadań do sytuacji, w których możliwy jest stały nadzór i ewentualna szybka pomoc, a stanowisko pracy nie stwarza potencjalnych zagrożeń w razie emisji choroby.